"რაც ხდება, იმით აქტიურად ვაგრძელებთ გზას ახლო აღმოსავლეთისკენ და ჩინე...
ქვეყანაში ბოლო პერიოდში
განვითარებულ მოვლენებზე
ანალიტიკოსი ვაჟა ბერიძე
გვესაუბრება.- მთავრდება
პერიოდი, როდესაც
სანქციები შეეხებოდა
ქართველ ხალხს და მათი
ღონისძიებები მიმართული
იყო მმართველი ძალის
წინააღმდეგ. თუმცა უნდა
ითქვას, რომ ბოლო ხანებში
ეს პრინციპი იცვლება. ამაზე
მეტყველებს საერთაშორისო
დემოკრატიული კავშირის
რეზოლუცია, რომელიც
მოუწოდებს შესაბამის
უწყებებს ქართული
საფინანსო ორგანიზაციების
დასანქცირებისკენ. ამ
ორგანიზაციის მიერ ეს ომის
გამოცხადების ტოლფასია,
იმიტომ, რომ სანქციების
შემთხვევაში ჩვენი
საფინანსო ინსტიტუციები,
ეროვნული და კომერციული
ბანკები, მიიღებენ
უძლიერეს დარტყმებს, რაც
ასევე ძალიან სერიოზული
პრობლემა იქნება ჯერ
ქართველი ხალხისთვის და
შემდეგ ხელისუფლებისთვის.
ეს, ჩემი აზრით, იმაზე მეტად
საყურადღებოა, ვიდრე უვიზო
მიმოსვლის შეჩერება
შეიძლება ყოფილიყო.
საგულისხმო ამბავია, რომ
ჩვენი ხელისუფლება
დასავლელი პარტნიორების
კრიტიკას კრიტიკითვე
პასუხობს, ისედაც მძიმე
ვითარებას კიდევ მეტად
ამძიმებს. ქართველი
საზოგადოება კი ისევ
ოფსაიდშია... რა თქმა უნდა,
ჩვენს საზოგადოებას ეს არ
მოსწონს, მაგრამ ჯერ კიდევ
დინჯად აკვირდება
პროცესებს და არ აპირებს
ყავლგასული ოპოზიციონერი
პოლიტიკოსების, გულწრფელი
ახალგაზრდების ან
შარახვეტიების დაძახილზე
გამოვიდეს ქუჩაში და
რევოლუციურ სცენარში
მიიღოს მონაწილეობა.- თქვენ
გრჩებათ განცდა, რომ
ოპოზიციაში რევოლუციური
სცენარები მზადდება? -
დაკვირვებული თვალისთვის
ადვილად შესამჩნევია, რომ
თბილისში აგორებული
საპროტესტო ტალღა ძალიან
მალე გადავიდა
რევოლუციური სცენარის
რეალიზაციაზე, როდესაც
ოპოზიციამ უარი თქვა
საპარლამენტო
საქმიანობაზე, გამოვიდნენ
ქუჩაში და შეეცადნენ
სათავისოდ გამოეყენებინათ
ხალხის გულწრფელი
აღშფოთება
ევროინტეგრაციის
გადავადების გამო. ის
კონკრეტიკა, რაც ამ
ყველაფერს ახლდა,
დემოკრატიული პროცესის
მიმანიშნებელი არ იყო.- რას
გულისხმობთ?- თუნდაც
ვადამდელი არჩევნების
მოთხოვნას, რომელიც უნდა
ჩაეტარებინა არა
ამჟამინდელ და
გადაკომპლექტებულ ცესკოს
ახალი პრინციპების
საფუძველზე, არამედ
საერთაშორისო
ორგანიზაციას. მიმაჩნია,
რომ ეს იყო რევოლუციური
სცენარი. ახლა ვინ რა უნდა
მოუწოდოს, როდესაც მთელი
ოპოზიციური სპექტრის
რეიტინგი ძალზე დაბალია.
სხვათა შორის, თვალში
საცემია, რომ ბოლო დროს
პოლიტიკური რეიტინგები
აღარ იზომება. ვფიქრობ, ამ
საკითხში ბუნდოვანება
ხელისუფლებასაც აწყობს და
ოპოზიციასაც, იმიტომ, რომ
ორივეს რეიტინგი უაღრესად
დაბალია. ოპოზიციაში
იმდენად არაპოპულარული
ლიდერები არიან, მათ მიერ
რევოლუციისკენ მოწოდებამ
შესაძლოა რევოლუციის
დისკრედიტაცია
გამოიწვიოს. ამ
მოცემულობის შესაბამისად,
ლოგიკურია, რომ
ოპოზიციონერი ლიდერები
რევოლუციაზე არ
ლაპარაკობენ, თუმცა ეს იდეა
ჰაერშია გამოკიდებული.
როდესაც მასობრივ აქციებს
ვერ მართავ და
ხელისუფლების ჩამოშლას
ვერ ახერხებ, მაინც არ
შედიხარ პარლამენტში ე.ი.
რაღაც მომენტს ელოდები.-
რევოლუციური სცენარის რა
მოგახსენოთ, მაგრამ
ოპოზიციის ერთი ნაწილი
ალტერნატიული არჩევნების
ჩატარებას განიხილავს.
მაგალითად, "ნაციონალი"
ლევან ხაბეიშვილი ამბობს,
რომ 4 ოქტომბერს ცრუ
არჩევნები ვერ შედგება,
მიმდინარეობს მსჯელობა
ალტერნატიულ არჩევნებზე
და ეს არის საკითხი, რომლის
გარშემოც, დარწმუნებული
ვარ, გავერთიანდებითო.-
ძალიან მომინდა ხუმრობა,
რაკი ლევან ხაბეიშვილმა
თქვა, გაერთიანდება
ოპოზიცია, აბა რა. მოდი,
ობიექტური ვიყოთ,
ქართველებს არ გვიყვარს
ტაკიმასხარაობა.
ინიციატივა სატელეფონო
არჩევნების შესახებ
არანაირ ლოგიკაში არ ჯდება.
ამ ლოგიკით, ძალიან
მარტივად შეუძლიათ ლევან
ხაბეიშვილს, პაატა
ბურჭულაძესა და სალომე
ზურაბიშვილს, რომ დასხდნენ
და დაწერონ არჩევნების
შედეგი, საპარლამენტო
მანდატების რაოდენობა და
ეს პოსტ-ფაქტუმ
გამოგვიცხადონ. რეალობა ის
არის, რომ ოპოზიციამ ჯერაც
ვერ მოიპოვა ქართველი
საზოგადოების მხარდაჭერა.
ნამდვილად ბევრია იმ
ახალგაზრდებისა და
ზოგადად, მოქალაქეების
რიცხვი, რომლებსაც
ჩემსავით აღელვებთ
ევროპულ არჩევანზე უარის
თქმა, მაგრამ ოპოზიციამ ვერ
უწინამძღვრა პროტესტს. ეს
მეტყველებს, რომ
სატელეფონო შარიშური
შედეგის მომტანი არ არის.
ოპოზიციურ ფრთას ვურჩევ,
ახალგაზრდა ლიდერები
მოძებნონ, მოუსმინონ და
გაიზიარონ მათი იდეები,
შეუძლიათ თავიანთ
პარტიებშიც მოიძიონ
არაკორუმპირებული
ახალგაზრდა პოლიტიკოსები
და ისინი ჩააყენონ
პროცესის სათავეში.
"ევროპა, ევროპას" ძახილი
არც ინდულგენციაა და არც
პანაცეაა, რეალური საქმეა
საჭირო. ქართველი
საზოგადოება ძალიან
მრავალშრიანია და მათთან
საუბარი ყველას არ შეუძლია.
ძალიან მნიშვნელოვანია,
რომ პოლიტიკური ოპოზიცია
უფრო ადეკვატური და
ქმედუნარიანი გახდეს და
ხელისუფლებას
დაელაპარაკოს, წინააღმდეგ
შემთხვევაში, ხელისუფლება
მარტივად ჩაატარებს
ადგილობრივი
თვითმმართველობის
არჩევნებს, მოიგებს კიდეც,
ოპოზიცია კი თამაშგარე
დარჩება, შედეგი კი ის
იქნება, რომ უფრო აქტიურად
გავაგრძელებთ გზას ახლო
აღმოსავლეთისკენ, ჩინეთის
დიდი კედლის მიმართულებით,
საიდანაც შეიძლება მალე
კრემლის კედელიც
გამოჩნდეს. ამას იმიტომ
ვამბობ, რომ ოპოზიცია
ადეკვატურად არ აფასებს
ხელისუფლების, სახელდობრ
ივანიშვილის
შესაძლებლობებს.- რას
გულისხმობთ?- მაგალითად,
მის ყოვლისმომცველ
შესაძლებლობას, რომელიც
სისტემის მართვას
უკავშირდება. ასევე არ
აფასებენ ირაკლი
კობახიძეს, რომლის
გონიერების უარყოფა და
დამცრობა ან
მარგინალიზება არასწორია.
მაგალითად, ბოლო დღეებში
ხელისუფლებამ
მომაბეზრებლად ხშირად
დაიწყო "დიფ სთეითზე"
აპელირება. რა თქმა უნდა, ეს
არ არის მოსაწონი, მაგრამ
ამ საკითხზე არც ოპოზიციის
ქილიკი და შაყირია
მოსაწონი. ყველას მართებს
სერიოზული დაფიქრება, თუ
მართლა ევროატლანტიკურ
სტრუქტურებში ინტეგრაცია
გვინდა და არა
გამოქვაბულში
დაბრუნება...მე ყოველთვის
მხარს ვუჭერდი ვადამდელი
არჩევნების ჩატარებას,
ოღონდ არა ვადამდელი ან
ხელახალი, არამედ ორივე
მხარის მიერ სანდოდ
მიჩნეული ცესკოს
საშუალებით. თუ
საერთაშორისო
ორგანიზაციების
დახმარების გარეშე
არჩევნების ჩატარებაც კი
არ შეგვიძლია, მაშინ რის
მაქნისი საზოგადოება ვართ?
მე როგორც ვატყობ, ორივე
მხარის მიერ სანდოდ
მიჩნეული ცესკოს
ჩატარებული არჩევნები არც
ხელისუფლებას აძლევს ხელს
და არც ოპოზიციას. ერთნი
ამბობენ, მივდივართ
ჩვეულებრივი გრაფიკით - ჯერ
ადგილობრივი და მერე
საპარლამენტოო, მეორენი
ამბობენ, ჩავატაროთ
სატელეფონო არჩევნები და
ეს გამოვაცხადოთ ქართველი
ხალხის ნებადო. სად ნახეს,
რომ ასეთმა არჩევნებმა
შედეგი მოიტანა? ისეთ
სერიოზულ ხალხს, როგორიც
პაატა ბურჭულაძე და სალომე
ზურაბიშვილი არიან, არ
ეკადრებათ ასეთი საუბრები.
რაც შეეხება პლებისციტს, თუ
ხელისუფლება და ოპოზიცია
შეთანხმდებიან, რა თქმა
უნდა, კარგი იქნება. ამ გზით
შესაძლებელი გახდება
ქართველი საზოგადოების
პოლიტიკურ პროცესში
დაბრუნება, საიდანაც
გაძევებულია 90-იანი
წლებიდან დღემდე. მე მომხრე
ვარ, რომ ხალხს კონკრეტული
შეკითხვები დაუსვან,
მიუხედავად იმისა,
შესაძლოა სერიოზული
შეცდომაც დაუშვან პასუხის
გაცემისას. თუმცა არა
უშავს, სწორედ შეცდომების
გასწორების პროცესში
იგრძნობა
პასუხისმგებლობა.- თუ
პოლიტიკური სპექტრი ვერც
პლებისციტზე შეთანხმდა და
ვერც სხვა რამეზე, მათ
შორის ოპოზიციაც ვერ
შეთანხმდა ალტერნატიულ
არჩევნებზე, როგორ
წარმოგიდგენიათ,
ოპოზიციის ნაწილი მიიღებს
ვადამდელ არჩევნებში
მონაწილეობას?- მე თუ
მკითხავთ, ეს აუცილებელიც
კია, იმიტომ, რომ
საქართველოში პროცესის
რეანიმირება აუცილებელია,
ამისთვის კი საჭიროა
პარტიებმა არჩევნებში
მიიღონ მონაწილეობა,
თუნდაც წინასწარ იცოდნენ,
რომ არჩევნები გაყალბდება.
პარტიებისთვის თუ ამა თუ იმ
პოლიტიკოსისთვის
პოლიტიკურ პროცესში
მონაწილეობა აუცილებელია
საკუთარი შეხედულებების
პოპულარიზაციისა და
ხალხამდე მიტანისთვის. ეს
აუცილებელია იმისთვის, რომ
ადრე თუ გვიან შეცვალონ
ხელისუფლება.- ირაკლი
კობახიძე ამბობს, რომ მას
აქვს ინფორმაცია, თითქოს
გახარიას პარტია აპირებს
მონაწილეობას.- მიუხედავად
იმისა, რომ ამ ნაბიჯით
ოპოზიციური ფრონტი უფრო
მოირღვევა, მე მაინც
მივესალმები გახარიას
პარტიის არჩევნებში
მონაწილეობას. მეტსაც
გეტყვით - ძალიან კარგი
იქნებოდა მონაწილეობა
მიეღო ადგილობრივი
თვითმმართველობისა და
ყველა შემდგომ არჩევნებში
"ლელოს", იმიტომ, რომ ეს არის
პარტია, რომელსაც
სერიოზული ინტელექტუალური
და ფინანსური რესურსი აქვს,
სხვებისგან, თუნდაც
გახარიასგან
განსხვავებით. ეს იქნებოდა
წინგადადგმული ნაბიჯი
"ლელოს" სამომავლო
პერსპექტივაში, რომ
სოლიდურ პოლიტიკურ ძალად
ჩამოყალიბდეს. როგორც
ვხედავ, "ლელოს" ლიდერები
ასე არ ფიქრობენ და ჩემთვის
სრულიად ამოუხსნელია მათი
პოლიტიკა, სტრატეგია და
ტაქტიკა.წყარო - "კვირის
პალიტრა" ხათუნა ბახტურიძე
1747842302