ინდოეთმა აშშ-სთან წელიწადში 2 მილიონ ტონაზე მეტი თხევადი ბუნებრივი აირის შესყიდვის შესახებ კონტრაქტი გააფორმა

ინდოეთმა აშშ-სთან წელიწადში 2 მილიონ ტონაზე მეტი თხევადი ბუნებრივი აირ...

სამხრეთ აზიის რესპუბლიკის ნავთობისა და ბუნებრივი აირის მინისტრმა, ჰარდიპ სინგჰ პურიმ, ამის შესახებ სოციალურ მედია პლატფორმა X-ზე დაწერა.„მსოფლიოში ერთ-ერთი უდიდესი და ყველაზე სწრაფად მზარდი თხევადი ბუნებრივი აირის ბაზარი იხსნება შეერთებული შტატებისთვის. ინდურმა ნავთობკომპანიებმა წარმატებით გააფორმეს ერთწლიანი კონტრაქტი, რომლის მიხედვითაც წელიწადში დაახლოებით 2.2 მილიონი ტონა თხევადი ბუნებრივი აირი მიეწოდება, რაც 2026 წლის საკონტრაქტო წლისთვის ჩვენი წლიური იმპორტის დაახლოებით 10%-ს შეადგენს“, - თქვა პურიმ.მან აღნიშნა, რომ ეს არის პირველი კონტრაქტი ინდოეთის ბაზარზე ამერიკული თხევადი ბუნებრივი აირის მიწოდების შესახებ და მას ისტორიული უწოდა. როგორც ინდოეთის ნავთობის მინისტრმა ხაზგასმით აღნიშნა, ნიუ დელი „ვალდებულია უზრუნველყოს ინდოელი ხალხი თხევადი ბუნებრივი აირის საიმედო და ხელმისაწვდომი მარაგებით და გაამრავალფეროვნოს მისი მიღების წყაროები“.პურის თქმით, შეთანხმებას რამდენიმეთვიანი მოლაპარაკებები უძღოდა წინ. ინდური ნავთობკომპანიების დელეგაცია შეერთებულ შტატებს ეწვია და წამყვან ამერიკელ მწარმოებლებთან კონსულტაციები გამართა.

დენი ძვირდება - ცნობილია დაახლოებით რამდენით მოიმატებს ელექტროენერგიის...

ელექტროენერგიის გადასახადის გაძვირება, ფაქტობრივად, გადაწყვეტილია. როგორც გუშინ გახდა ცნობილი, დენის ტარიფი შესაძლოა, ისევ 3 თეთრით გაძვირდეს, რა მოცულობითაც 2 წლის წინ შემცირდა. ეს უკვე მეორე ასეთი კომბინაციაა. როდესაც ,,ქართული ოცნება" ქვეყნის სათავეში მოვიდა, 3.5 თეთრით შემცირდა დენის გადასახადი და მერე ზუსტად იმდენივეთი გაიზარდა. ამჯერადაც იგივე კომბინაცია გათამაშდება.ენერგეტიკოსებისთვის გაძვირება მოულოდნელი არ ყოფილა, თუმცა სატარიფო პოლიტიკის ნაწილში ენერგეტიკის მარეგულირებელ კომისიას მწვავედ აკრიტიკებენ. არის საპირისპირო მოსაზრებაც, სპეციალისტების მეორე ნაწილი თვლის, რომ დენის ტარიფი ღირებულებას რეალურად არ შეესაბამება და მისი გაზრდის გადაწყვეტილება ლოგიკურია.რაც შეეხება უკვე დაანონსებულ ცვლილებას. სემეკის თავმჯდომარის დავით ნარმანიას განცხადებით, ელექტროენერგიის სექტორში ტარიფის არსებითი კორექტირება არ იგეგმება. წყალმომარაგებაში კი  ტარიფის გადახედვა 2026 წლის ბოლომდე არ მოხდება.„ალბათ, გახსოვთ, რომ ელექტროენერგიის სექტორში ტარიფები 2 წლის წინ 3 თეთრით შევამცირეთ. აქედან გამომდინარე, ალბათ, დაახლოებით, რაც შემცირდა, იმავე მოცულობით გაზრდა მოხდება, თუმცა ჯერ ამაზეც ნაადრევია საუბარი.წყლის ტარიფებს რაც შეეხება, გადახედვა წელს არ უწევს. წყალმომარაგების ტარიფი „ჯივიპისთვის“ 2026 წლის ბოლომდეა დადგენილი და ამ პერიოდის გასვლის შემდეგ გადაიხედება“, - განაცხადა დავით ნარმანიამ რადიო „კომერსანტის“ ეთერში.თავის დროზე, როცა ტარიფი ძვირდებოდა, ერთადერთ არგუმენტად სახელდებოდა ლარის კურსი, რომელიც იმ დროისთვის 3,30-მდე გაუფასურებული იყო. სემეკში გაანგარიშება 2,97-იან ნიშნულზე მოახდინეს და ჯერ დენი გაძვირდა, მოგვიანებით - გაზი. ახლა კურსი 2,70-ის ფარგლებშია, ეროვნული ვალუტა საკმაოდ სტაბილურია და  ნდობაც მაღალია. გავლენიანი ანალიტიკური ორგანიზაციები ლარს კიდევ უფრო გამყარებასაც კი უწინასწარმეტყველებენ.შესაბამისად, ენერგეტიკოსი თემურ ჭიჭინაძე აცხადებს, რომ ელექტროენერგიის გაიაფების ყველა წინაპირობაა, მაგრამ სემეკი კვლავ რჩება გამანაწილებელი კომპანიების ინტერესების გამტარებლად და მისი ქმედებით მოსახლეობა ზარალდება.,,გადასახადის გაზრდა აბსოლუტურად არ ჯდება არც ერთ კანონზომიერებაში. ბევრჯერ გვისაუბრია და დღესაც ვრჩები პოზიციაზე, რომ არის რეზერვი, გადასახადი მინიმუმ შენარჩუნდეს, თუკი არ გაიაფდება. თუ გადახედავთ ძველ ხელშეკრულებებს, საქართველოს მოსახლეობის დიდი ვალი აქვთ კომპანიებს შეუსრულებელი ვალდებულებების გამო. მე ვერ ვხედავ გადასახადის გაძვირების  აუცილებლობას. თუკი თავის დროზე გაცვლითი კურსის მიზეზით იზრდებოდა გადასახადი, კეთილი ინებონ და ამავე მიზეზით მოხდეს გაიაფებაც. ბოლოს და ბოლოს, გვანახონ, რომ სახელმწიფო ზრუნავს საკუთარ მოსახლეობაზე.მესმის, რომ სემეკი დამოუკიდებელი ორგანიზაციაა, მაგრამ ხომ არ შეიძლება ეს სტრუქტურა მუდმივად კომპანიების დიქტატის ქვეშ იმყოფებოდეს და ყოველთვის მათ ინტერესებს ითვალისწინებდეს? არსებული არგუმენტები, რასაც სახელმწიფო სტრუქტურებისგან, გნებავთ სემეკისგან ვისმენთ, მიუღებელი მგონია და ვერ გავიზიარებ.ასეთი მიდგომა საბოლოოდ მოსახლეობის მდგომარეობაზე მკვეთრად ნეგატიურ გავლენას ახდენს და საგადასახადო ტვირთს ამძიმებს. გარდა ამისა, სამომავლოდ მოიმატებს გაზისა და წყლის გადასახადიც და აბსოლუტურად ყველა მიმართულება, რის წარმოებაც პირდაპირ თუ ირიბად დენის მოხმარებას უკავშირდება", - განაცხადა ,,რეზონანსთან" თემურ ჭიჭინაძემ.თუმცა ენერგეტიკოსების ნაწილი სემეკის პოზიციაც უჭერს მხარს და ფიქრობს, რომ ტარიფის შესანარჩუნებლად დიდი ძალისხმევა იქნა გაწეული და რეალურად სხვა გამოსავალი არ იყო. ენერგეტიკოსი მურმან მარგველაშვილის აზრით, ტარიფის შემცირება ენერგეტიკის დარგს განვითარების შესაძლებლობას უსპობს, ამის საშუალებას ეკონომიკა არ იძლევა და შესაბამისად, გადასახადების კლება ვერ ხერხდება.,,გადასახადის ზრდას აქვს თავისი დასაბუთება. გადაწყვეტილება თუ იქნება მიღებული გაძვირების შესახებ, არ უნდა იყოს მოულოდნელი. ჯერჯერობით უცნობია, რა მოტივაციით არის განპირობებული, ალბათ შესაბამისი განმარტებაც გაკეთდება. ერთი ვიცი, რომ გაზის საშუალებით ხდება ტარიფების სუბსიდირება. გაზი უფრო ძვირი გვიჯდება, ვიდრე თბოსადგურებს აძლევენ. ეს დაკლება  ნამდვილად არ არის კარგი, იგივე ფული, რაც სუბსიდირებაზე იხარჯება, მიზანმიმართულად უნდა გაიხარჯოს.როგორც წესი, გადასახადის  ხელოვნური შემცირება მდიდრების დახმარებაა. ვიღაც თუ არის სოციალურად დაუცველი, კომპენსაცია გაეწიოს და ამით დაბალანსდეს. ტარიფი, რომელიც ამჟამად მოქმედებს, ნამდვილად არ არის შესაბამისი. ელექტროენერგიის გადასახადის გაიაფებაზე არც უნდა ვიფიქროთ, საშუალება არ არის. ამჟამად მოქმედი სოციალურ ტარიფადაა მიჩნეული, რომ შეძლოს მოსახლეობამ ყიდვა, ხოლო კომპანიებმა საქმიანობა გააგრძელოს, განვითარებაზე საუბარიც ზედმეტია.თუ გვინდა სექტორი განვითარდეს, ტარიფები უნდა იზრდებოდეს, მაგრამ ამის საშუალებას ეკონომიკა არ იძლევა.  ამიტომ ვართ ასეთ სიტუაციაში", - აღნიშნა მურმან მარგველაშვილმა ,,რეზონანსთან" საუბრისას.ცნობილია, რომ ,,ჯორჯიან უოთერ ენდ ფაუერისთვის“ ტარიფებს სწორედ სემეკი ადგენს, უწყების წარმომადგენელთა ინფორმაციით კი, არსებული გადასახადი 2026 წლის 31 დეკემბრის ჩათვლით მოქმედებს და იქამდე არ შეიცვლება. რაც შეეხება "გაერთიანებულ წყალმომარაგებას", ტარიფთან დაკავშირებით დეტალები გასაჯაროვდება, როგორც კი სემეკში ადმინისტრაციული წარმოება  დაიწყება. რეგიონებში ტარიფების შეცვლასთან დაკავშირებით მინიშნება რამდენიმე დღის წინ მინისტრმა რევაზ სოხაძემ გააკეთა.წყარო: resonancedaily.com

S&P Global Ratings-მა SOCAR-ის საკრედიტო რეიტინგი გაზარდა

S&P-მ აღნიშნა, რომ SOCAR-ის ფინანსური პოლიტიკის გამჭვირვალობისა და გამჟღავნების დონის მნიშვნელოვანმა გაუმჯობესებამ, გააუმჯობესა მათი გაგება კომპანიის ოპერაციების შესახებ და მისი ფინანსური მაჩვენებლების ხილვადობა.„ჩვენ ეს ცვლილებები ავსახეთ SOCAR-ის დამოუკიდებელი საკრედიტო პროფილის (SACP) შეფასების „b“-დან „bb-“-მდე გაზრდით.სტაბილური პერსპექტივა ასახავს ჩვენს შეხედულებას, რომ SOCAR შეინარჩუნებს მართვად ლიკვიდურობის პოზიციას, რომელსაც მხარს დაუჭერს მნიშვნელოვანი ფულადი რეზერვები, და რომ მისი ოპერაციული მაჩვენებლები სტაბილური დარჩება, რაც უზრუნველყოფს ოპერაციული ფულადი ნაკადების (FFO) ვალის თანაფარდობას 12%-ზე მეტით, მთავრობის მხარდაჭერის უცვლელი დონის შენარჩუნებით“, - განაცხადეს სააგენტოში.

გალტ & თაგარტის გუნდის წევრებმა ენერგეტიკის ფორუმზე გამოცდილება გააზია...

ღონისძიებაზე გალტ & თაგარტის კაპიტალის ბაზრების მიმართულების უფროსმა, ვანო კიკვილაშვილმა კაპიტალის ბაზრის მეშვეობით განახლებადი ენერგიის პროექტების დაფინანსებაზე იმსჯელა. მან პრეზენტაციაში ყურადღება გაამახვილა იმ კრიტერიუმებზე, რომელთა დაკმაყოფილება მწვანე დაფინანსების მოსაპოვებლად არის საჭირო. ასევე, სპიკერმა განიხილა განახლებადი ენერგიის პროექტების დაფინანსების ალტერნატიული გზები.ფორუმზე გაიმართა დისკუსია ენერგეტიკული პროექტების მწვანე ტრანზიციის დაფინანსებაზე, რომლის მოდერატორი გალტ & თაგარტის ენერგეტიკის სექტორის უფროსი, მარიამ ჩახვაშვილი იყო.მონაწილეებმა ენერგეტიკული პროექტების დაფინანსების ინსტრუმენტები, მათ განხორციელებასთან დაკავშირებული პროცესები და რისკები, ამასთანავე, ზოგადად, საქართველოს ენერგეტიკული და ფინანური ბაზრების პოტენციალი განიხილეს.დისკუსიის დროს ხაზი გაესვა გარემოსდაცვითი, სოციალური და ტექნიკური ასპექტების სწორად მართვის აუცილებლობას და გამოჩნდა საფინანსო ინსტიტუტების მხრიდან სექტორის მიმართ მაღალი ინტერესი. დისკუსია ფინანსურ და ენერგეტიკის სექტორებში მომუშავე საერთაშორისო და ადგილობრივი ლიდერი კომპანიების წარმომადგენლებს შორის გაიმართა.ფორუმში მონაწილეობდნენ განახლებადი ენერგიის დეველოპერები, ენერგეტიკის სექტორის წარმომადგენლები, ელექტროენერგიის მსხვილი მომხმარებლები, ფინანსური ორგანიზაციები როგორც საქართველოდან, ასევე მთელი მსოფლიოდან და სხვა. ფორუმის პარალელურად გაიმართა გამოფენა, სადაც საერთაშორისო ბრენდებმა დამსწრეებს სექტორის უახლესი მიღწევები და ინოვაციები წარუდგინეს.

სენსაციური პროგნოზი: "საქართველოს შავის ზღვის შელფურ ზონაში დაახლოებით...

- ბატონო სანდრო, საუბარი უშუალოდ ინდურ კომპანიასთან კონტრაქტით დავიწყოთ.- ამას ჰქვია სანავთობო კონტრაქტები, ტიპური კონტრაქტია, მსოფლიოში ასეთი კონტრაქტები იდება სახელმწიფოსა და კომპანიას შორის… და გულისხმობს ორ რამეს - მოპოვებული ნავთობის წილების განაწილებას სახელმწიფოსა და კომპანიას შორის, და საგადასახადო შეღავათებს კომპანიისთვის. ეს ხელშეკრულებები აუცილებლად უნდა იქნეს პარლამენტის მიერ რატიფიცირებული.- საქართველოში სად შეიძლება იყოს ნავთობი? რისი იმედით მოდიან?- არსებობს რამდენიმე ადგილი, სადაც არის ნავთობი. პირველია ე.წ. მტკვრის დეპრესია და თავის დროზე დიდი საბადო იყო სართიჭალის საბადო, მაგრამ მტკვრის დეპრესია როგორც კი ვიწროვდება აზერბაიჯანიდან საქართველოს მიმართულებით, ისევე ზუსტად პროპორციულად იკლებს ნავთობის მარაგი აზერბაიჯანსა და საქართველოს შორის. მეორეა რიონის დეპრესია, მაგრამ ისიც პატარაა. ძირითადი არეალი, სადაც შეიძლება ნავთობი იყოს, სადაც მე ვთვლი, რომ დაახლოებით 20 მილიარდი ტონა ნავთობია, ეს არის შავი ზღვის შელფური ზონა.თავის დროზე მიმდინარეობდა ნავთობის ძებნა და იყო შემოსული ამერიკული კომპანია "ანადარკო", რომელმაც ჩაატარა სამგანზომილებიანი გეოფიზიკური სამუშაოები, შემოჰქონდა საბურღი პლატფორმა... ეს უზარმაზარი პლატფორმაა, რომელიც აკვატორიაში ბურღვის შესაძლებლობას იძლევა, ძალიან ძლიერია, მაგრამ მიხეილ სააკაშვილმა ეს კომპანია, ფაქტობრივად, გააგდო საქართველოდან რამდენიმე მიზეზის, მათ შორის ვიწრო ფინანსური ინტერესების გამო. არ მიაქცია ყურადღება, რომ კომპანია "ანადარკო" მიეკუთვნებოდა მსხვილ კომპანიებს, რომელთა შორის ჯენტლმენური კორპორაციული შეთანხმება მოქმედებს. ეს ნიშნავს, რომ თუ შენ ერთ კომპანიას დააზარალებ, არც ერთი სხვა კომპანია შენთან საქმეს არ დაიჭერს. ძალიან უნდოდა საქართველოს ამერიკულ კომპანიასთან დაედო კონტრაქტი, მაგრამ არც ერთი ამერიკული კომპანია საქართველოში აღარ შემოვიდა და იძულებული გახდნენ, მეორე რანგის კი არა, მეათე რანგის კომპანიასთან დაედოთ ხელშეკრულება. ჯერ ავსტრიულ პატარა კომპანიასთან გააფორმეს შეთანხმება, შემდეგ აგერ, ინდურ კომპანიასთან. ასე რომ, ამ თვალსაზრისით სააკაშვილმა გამოუსწორებელი ზიანი მიაყენა საქართველოს სანავთობე ბიზნესს.- "ფრონტერა" რომ მუშაობდა, მაშინ რა ხდებოდა?- თქვეს, აღმოვაჩინეთ საბადო 500 მილიონი ტონაო, ამდენი საერთოდ არ ეტეოდა მთელ კახეთში, ვინმეს რომ მოცულობა დაეთვალა, რომელსაც 500 მილიონი ტონა ნავთობი იკავებს. სამაგიეროდ, ასწიეს თავისი აქციების კაპიტალიზაცია ბაზარზე და მოიგეს თანხა. "ფრონტერა" სუფთა ლობისტური კომპანიაა, რომელსაც ლობირებდნენ აშშ-ის კონგრესისა და სენატის წევრები და იქიდან თავის წილ ლუკმაპურს იღებდნენ. შემიძლია ვთქვა "ფრონტერაზე", რომ ზიანის მეტი არაფერი გაუკეთებია საქართველოსთვის.- თუმცა ბოლომდე არ გადის ქვეყნიდან...- ვერც გავა, ისე არის ხელმოწერილი ხელშეკრულება, მაგრამ რაც დრო გავა, ნაკლები და ნაკლები მნიშვნელობა ექნება ამ კომპანიას.- კონკრეტული გეგმები ინდური კომპანიის VIIB ბლოკში: დაგეგმილია შვიდი მოქმედი ჭაბურღილის დაღრმავება-გაბურღვა და ორი ახალი საძიებო ჭაბურღილის ბურღვა - ეს "ბევრია" თუ "ცოტა"?- ცოტაა. სანამ არ დაიწყება ნორმალური ბურღვა საქართველოს შელფის ზონაში (შავი ზღვის)... თუ შელფს გავბურღავთ, სამჯერ მეტი რესურსი გვექნება, ვიდრე აზერბაიჯანს აქვს.- ეს ინდური კომპანია თავისი შემოსვლით რა პერსპექტივებს ბადებს?- რა პერსპექტივებს ბადებს, როცა ამბობს ჩვენი პრემიერ-მინისტრი, აგერ აბუ-დაბიდან შემოვიდა დიდი საინვესტიციო ფონდი, 6-მილიარდიან ინვესტიციას განახორციელებსო. ჩემი აზრით, ეს უბრალოდ ლაპარაკია და მეტი არაფერი. დიდი არაფერი შეღავათი მაგას არ უნდა ჰქონდეს. რაღაცა მოემატება ნავთობის წარმოებაში, მაგრამ ამას სტრატეგიული, გადამწყვეტი მნიშვნელობა არა აქვს, რომ ძირფესვიანად შეცვალოს სურათი.- ანუ საქართველოსთვის ინდოელებთან გაფორმებული ეს ხელშეკრულება კარგია, თუ ერთი ჩვეულებრივი კონტრაქტია?- თქვენ 100 ლარი რომ მოგცენ პრემია, კარგია, მაგრამ 100 ათასი რომ მოგცენ, ხომ უკეთესია... არა?- კომუნისტები როგორ ეძებდნენ ნავთობს?- "საქნავთობი" და ნავთობის ბიზნესი დაკავშირებულია ბატონ რევაზ თევზაძის სახელთან, რომელსაც ძალიან კარგად ვიცნობდი. 1970-იანი წლების დასაწყისში აღმოჩენილ იქნა სართიჭალის საბადო და დაიწყო წარმოება, დაახლოებით 3 მილიონი ტონა ნავთობის მოპოვება წლიურად, რამაც საბადო გააფუჭა. ქაჩავდნენ, შიგნით ტუმბავდნენ წყალს, რათა ნავთობს ამოეხეთქა და საბოლოოდ მეტი წყალი ჩაუშვეს, ვიდრე საჭირო იყო და ნავთობი "დაიშალა", მთლიანობა დაკარგა და პატარ-პატარა წვეთების სახით გაიხსნა წყალში. ბატონ რეზოს სოციალისტური შრომის გმირის ვარსკვლავი მისცეს, როგორც ნავთობის პირველ აღმომჩენს საქართველოში. პატარა პოტენციალი ჰქონდა და საბადოს გაფუჭება არ შეიძლებოდა.ამის შემდეგ ნავთობგადამმუშავებელი ქარხანაც ააშენეს და გადასცეს ნავთობკომპანიას, რომელიც ეწეოდა ძებნასა და ნავთობის წარმოებას, მაგრამ ხელშესახები არაფერი აღმოჩნდა. არც აღმოჩნდება... ვიმეორებ: სანამ არ დაიწყება შავ ზღვაში ბურღვა, არაფერი გამოვა!- 20-იანი წლების გაზეთ "კავკაზში" ვნახე პუბლიკაცია, სადაც საუბარი იყო, რომ ჯერ კიდევ XIX საუკუნის ბოლოდან იყო საქართველოში ნავთობის აღმოჩენის ცდები.- ბათუმი მსოფლიოში ყველაზე დიდი სანავთობე პორტი იყო პირველ მსოფლიო ომამდე, იმ დროისთვის უზარმაზარ გადაზიდვებს აწარმოებდა, 3 მილიონ ტონამდე გაჰქონდათ ექსპორტზე. მაშინ ბენზინი დიდად არავის სჭირდებოდა, ნავთი მხოლოდ გასანათებლად სჭირდებოდათ, იმ პერიოდში შიგაწვის ძრავები არ არსებობდა.... ახლა დიდი პორტები 3 მილიონს კი არა, 300 მილიონის ექსპორტს ახდენენ, ბათუმის ტერმინალი კი ნავთობის საექსპორტო ტერმინალიდან საიმპორტო ტერმინალად გადაკეთდა.რაც ძმებმა ნობელებმა გააკეთეს, იყო საქართველოს განვითარების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ეტაპი ეკონომიკური განვითარებისთვის. მაშინ აშენებული ბაქო-თბილისი-ბათუმის ნავთობსადენი იყო ერთ-ერთი ყველაზე დიდი საინჟინრო მიღწევა XIX საუკუნის ბოლოსა და XX-ის დასაწყისისთვის. სხვათა შორის, ნავთობს უნდა ვუმადლოდეთ, რომ რკინიგზა აშენდა ბათუმისკენ. მანამდე ურმებით გადაჰქონდათ, ბარელებში. ბარელი ახლა არის საზომი, მაგრამ სინამდვილეში ბარელი კასრია. დღეს ბარელის საზომი კასრის მოცულობის ტოლია. კასრის მოცულობა ისეთი იყო, რომ ურემზე ორი კასრი ანუ ბარელი უნდა დატეულიყო. წარმოიდგინეთ, ბათუმში ნავთობი ურმებით გადაჰქონდათ. ამისთვის აშენდა რკინიგზა, რომელიც იმ დროისთვის ასევე იყო (განსაკუთრებით წიფის გვირაბი) ერთ-ერთი ყველაზე რთული საინჟინრო ნაგებობა. ამ ორმა მშენებლობამ მოიტანა საქართველოში მკვეთრი ეკონომიკური ზრდა. ამას დაემატა თვითონ ქართველი მოღვაწეების მცდელობებიც და ნელ-ნელა, პირველი მსოფლიო ომის დასაწყისისთვის, საქართველო გადაიქცა ეკონომიკურად ევროპაში ერთ-ერთ ყველაზე განვითარებულ ქვეყნად. ცხადია, საქართველო პირობითად, ეს იყო რუსეთის იმპერიის ნაწილი.- კომუნისტურ წლებში გადავიდეთ. სულ ისმოდა, ნავთობი გვაქვს და მალავენო....- ამასვე ამბობდნენ ოქროზე, სპილენძსა და კიდევ ბევრ რამეზე. ნავთობი შეიძლება გვაქვს შავ ზღვაში, მაგრამ არ აღმოგვიჩენია. ოქროს საბადოები საქართველოში განა იმიტომ არ აღმოაჩინეს, რომ კომუნისტები უმალავდნენ, არამედ ოქროს საბადოების ძებნისა და ძიების გამოცდილება არ ჰქონდათ, არ იცოდნენ, როგორ უნდა მოეძიათ. ახლა ვიცით, ეს როგორ კეთდება.- საქართველოს ტერიტორია დაყოფილია 25 სალიცენზიო ბლოკად, რომელში მეტია ნავთობისა და გაზის აღმოჩენის ალბათობა?- არ ვაქცევ ამას ყურადღებას, იმიტომ, რომ, ჩემი აზრით, არავითარი სტრატეგიული მნიშვნელობა არა აქვს. სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს მხოლოდ შავი ზღვის შელფის ზონას, თან ფოთის ზონას. ფოთიდან რომ გავაგრძელოთ 100 მილის ფარგლებში, ეს ძალზე პერსპექტიული უბანია. თუ ჩატარდა ძიებითი სამუშაოები, თუ შევუკვეთეთ ნორმალური გეოფიზიკა არა ვიღაც დილეტანტებს, არამედ გამოცდილ კომპანიებს, მაგალითად, ყველაზე გამოცდილ კომპანიას, საერთაშორისო კორპორაციას, რომელიც აზერბაიჯანში ატარებს გეოფიზიკურ სამუშაოებს, მაშინ საქმე გამოვა, თუკი მოვახერხეთ ამერიკელების მორბილება და იმ გამოუსწორებელი შეცდომის რაღაცნაირად გამოსწორება.- კავკასიაში რომელი ადგილია ნავთობით მდიდარი?- მოდი, ასე ნუ ვიტყვით, ავიღოთ ორი ზღვა - შავი და კასპიის. კასპიის ზღვის აკვატორიაც ძალიან მდიდარია ნავთობით. აქეთ ნაპირზე არის აზერბაიჯანის საბადოები, ძალიან დიდი პერსპექტივა აქვს ირანის აკვატორიას, მაგრამ უდიდესი პერსპექტივა აქვს იმ სამ უზარმაზარ საბადოს, რომლებიც ყაზახეთშია. ძირითადი მარაგები იმ რეგიონისა კასპიის ზღვაშია, ზუსტად ისევე ძალიან დიდი მარაგებია შავ ზღვაში, რომელიც ამ თვალსაზრისით საერთოდ შეუსწავლელია, ოღონდ აქეთა ნაპირისკენ და არა რუმინეთისა და ბულგარეთისკენ. ზუსტად აღმოსავლეთის სანაპიროს შელფური ზონაა პერსპექტიული ნავთობისა და გაზის მოპოვებისთვის.- კონკრეტულად საქართველოს პერსპექტივაზე ვისაუბროთ, თუ სწორი პოლიტიკა წარიმართება "გამოუსწორებელი შეცდომის" გამოსწორების შემთხვევაში.- იცით რა, პოლიტიკა ცუდი სიტყვაა, ჯობს თქმა - თუ სწორი პროფესიული გადაწყვეტილებები იქნება მიღებული. ეს არის ჩვენი უბედურება, რომ უვიც პოლიტიკოსებს ვანდობთ სასიცოცხლო პრობლემების გადაწყვეტას. თუმცა ასევეა აშშ-ში, ტრამპიც სრული უვიცია რაღაც-რაღაცებში, მაგრამ იქ იმგვარი ინსტიტუციური მოწყობაა, რომ პროფესიონალები ამზადებენ საკითხს და ამზადებენ არა თავისი პირადი სარგებლის მიღებისთვის, როგორც ჩვენთან, რასაც დღეს ხედავთ ყოფილი პრემიერ-მინისტრების სამართლებრივ საქმეებს, არამედ როგორც საქმე მოითხოვს. აი, საქმე როგორც მოითხოვს, ისე რომ გაკეთდეს, მაშინ ყველაფერი რიგზე იქნება, თუ პროფესიონალებს დაუჯერებენ, მაგრამ ამის ძალიან მცირე იმედი მაქვს. შემიძლია ერთი მაგალითი გითხრათ: მე, გეოლოგ კაცს, ერთ-ერთი პრემიერ-მინისტრის მთავარმა ეკონომიკურმა მრჩეველმა მკითხა, ელემენტარული ეკონომიკური გათვლები როგორ კეთდება, მაგალითად, როგორ ითვლება სამთო საწარმოების დისკონტირებული ღირებულებაო. ეს არის იმდენად დიდი პარადოქსი... ამას მე ჩემს სტუდენტებს ვასწავლი.შავი ზღვის შელფის ზონაში დაახლოებით 20 მილიარდი ტონა ნავთობის პერსპექტივაა, მაგრამ რამდენის აღმოჩენა მოხდება, არ ვიცი. მაგალითისთვის შემიძლია გითხრათ, რომ აზერბაიჯანის ნავთობის მარაგები დღესდღეობით 4 მილიარდს არ აღემატება. ხუთჯერ მეტი უნდა იყოს ჩვენთან, მაგრამ ამას აღმოჩენა სჭირდება.წყარო: kvirispalitra.ge